عطاری ها داروخانه و عطرفروشی های سده های میانه در جهان اسلام بوده اند که امروزه نیز ارزش داروشناسی خود را بیشتر بر پایۀ ادویه و داروهای طب سنتی و گیاهی نگه داشته اند. از آنجا که گیاهان دارویی دارای عطر و بوی ویژۀ خود هستند این داروخانه ها به عطّاری شهرت یافته اند.
دکتر غلامرضا کردافشاری، استاد دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در باره تاثیر عطاریها بر وجهه طب سنتی این چنین توضیح می دهد که عطاریها، حلقه اتصال طب سنتی ایران از گذشته تا به حال بودهاند. در زمانی که ما تمام طب سنتی را رها کردیم و به طب غربی روی آوردیم، این عطارها بودند که پایه و اساس طب سنتیمان را حفظ کردند. عطارها، حکیمان باسوادی بودند که در دامان بوعلی سینا، رازی و جرجانی پرورش یافتند و طب سنتی ما را تا به اینجای روزگار، حفظ کردند.
با این حساب، میتوان گفت که عطاریها، ذاتا خوب و مفید هستند و بسیاری از ما در مواردی که اصلا باورمان هم نمیشد، از محصولات موجود در همین عطاریها، بهره بردیم.
دکتر کردافشاری معتقد است که عدم ساماندهی عطاریها و عدم وجود صنف مشخصی برای آنها، باعث میشود که نتوان بهراحتی، خوب و بد را در این حیطه از هم جدا کرد. سودجوها، در تمام رشتهها و زمینهها وارد عمل میشوند و کار درست را هم خراب میکنند. اگر شما میخواهید عطارهای راست و صادق را از سودجوها تشخیص بدهید باید به ادعای عمل آنها توجه کنید.
آنهایی که میگویند درمانهایشان صددرصد جواب میدهد، قطعا قابل اعتماد نیستند چون ما در هیچ زمینهای، حتی در امر پزشکی هم درمان صددرصد نداریم.